ZULFIYAXONIM SHE’RLARIDA BADIIY GO’ZALLIK
Keywords:
Zulfiyaxonim, she’rlar, badiiy go‘zallik, tasvir, metafora, simvolizm, ritm, tabiat, sevgi, iztirob, qayg‘u, ichki kechinmalar, poetik uslub, o‘zbek adabiyoti.Abstract
Zulfiyaxonim o‘zbek adabiyotining eng buyuk shoiralaridan biri bo‘lib, uning she’rlari badiiy go‘zallik, chuqur falsafiy va ruhiy mazmunlarga boydir. Ushbu maqola Zulfiyaxonimning she’rlaridagi badiiy go‘zallikni tahlil qiladi va uning asarlarida ishlatilgan asosiy poetik vositalar, ya'ni tasvir, metafora, simvolizm va ritmni o‘rganadi. Shoiraning she’rlarida tabiat, sevgi, iztirob va qayg‘u kabi ruhiy holatlar nafaqat tashqi obrazlar, balki ichki kechinmalarni ifodalashda ham faol rol o‘ynaydi. Bahor, gullar, yomg‘ir, yulduzlar kabi tabiat elementlari shoira she’rlarida inson qalbining aksidir. Shuningdek, Zulfiyaxonimning sevgi va qayg‘u tasvirlari murakkab va chuqur bo‘lib, o‘zining estetik go‘zalligi va falsafiy ma’nolari bilan ajralib turadi. Ushbu maqola she’rlaridagi asosiy badiiy vositalar va ularning tahlili orqali Zulfiyaxonim ijodining nozik va mukammal jihatlarini ochib beradi.
References
1. Zulfiyaxonim. (1983). Tanlangan asarlar. Toshkent: Sharq.
2. Zulfiyaxonim, M. (1999). She’rlar. Toshkent: Fan.
3. Nishonov, T. (2010). Zulfiyaxonimning she’rlaridagi badiiy uslublar. Toshkent: Yangi nashr
4. Shukurov, B. (2001). O‘zbek she’riyati va Zulfiyaxonim. Toshkent: O‘zbekistan.